غبارزدایی از فلسفه تجربی با انتشار یک کتاب
به گزارش وبلاگ کلاس 6 به نقل از انتشارات دانشگاه کمبریج، ظهور فلسفه تجربی یکی از مهم ترین تحولات اوایل دوران مدرنیته یا عصر روشنگری بود. با این حال و با وجود ارتباط با شخصیت های برجسته ای مانند فرانسیس بیکن، رابرت بویل، آیزاک نیوتن، ژان لو روند دالامبر، دیوید هیوم و کریستین ولف، این دوران اغلب در تحقیقات مدرن نادیده گرفته می گردد.
کتاب تازه انتشارات کمبریج با عنوان فلسفه تجربی و خاستگاه های تجربه گرایی مرجع تازهی برای درک فلسفه و علم اوایل مدرنیته- از ابتدای کار انجمن سلطنتی لندن در قرن هفدهم تا پذیرش فلسفه تجربی در پاریس و برلین در قرن هجدهم- و در ادامه، قرار گرفتن آن در سایه مفاهیم پساکانتی از تجربه گرایی و عقل گرایی ارائه می نماید.
کتاب فلسفه تجربی و خاستگاه های تجربه گرایی تاریخی تلفیقی از فلسفه تجربی اوایل مدرنیته است که تاریخ نگاری عقل گرایی و تجربه گرایی را که به مدت بیش از یک قرن بر تاریخ آنگلوفون فلسفه تسلط داشته است، به چالش می کشد.
خاستگاه فلسفه تجربی، اوج فلسفه تجربی و از فلسفه تجربی تا تجربه گرایی، سرفصل های اصلی این کتاب را تشکیل می دهند. در معرفی کتاب آمده است: این کتاب با بحث درباره معنای اصطلاح فلسفه تجربی شروع شده و شرح می دهد که چگونه باید آن را از مقوله تاریخ نگاری تجربه گرایی متمایز کرد. ما ادعا می کنیم که فلسفه تجربی در ابتدا به روشی برای کسب دانش طبیعت اشاره داشت که مشاهده و آزمایش را بر نظریه مقدم می دانست، اما به زودی مرجع جنبش فیلسوفان تجربی و کسب دانش واقعی از این روش شد.
پیتر آر آنستی و آلبرتو ونزو، نویسندگان این کتاب، استادان فلسفه و پژوهشگر فلسفه تجربی اوایل مدرنیته و دوران روشنگری اند. از دیگر کارهای مشترک این دو می توان به آزمایش، برآورد و دین در فلسفه اوایل مدرنیته اشاره نمود که جزو مجموعه مطالعات دانشگاه راتلج در فلسفه قرن هفدهم است.
کتاب فلسفه تجربی و خاستگاه های تجربه گرایی را انتشارات دانشگاه کمبریج در روزهای اخیر به زبان انگلیسی منتشر نموده است.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران