مراسم تربی بخش دیگری از آیین عروسی پیر شالیار به شمار می رود
به گزارش وبلاگ کلاس 6، ایسنا/ براساس آخرین اخبار و گزارش های بدست آمده، مراسم تربی بخش دیگری از آیین عروسی پیر شالیار به شمار می رود.
عروسی پیر شالیار یکی از رسم ها و آیین های سنتی اورامان تخت در استان کردستان است که گفته می گردد هزار سال و حتی بیشتر قدمت دارد. این آیین در سال 1397 در لیست ملی میراث ناملموس ایران به ثبت رسیده است.
امیر صادقی، کارشناسی ارشد مردم شناسی کردستان درباره برگزاری عروسی پیرشالیار گفت: عروسی پیرشالیار سال جاری هم مانند سالهای گذشته برگزار گردید اما به علت بارش برف و شرایط آب و هوایی مسیرهای روستا اورامان تخت بسته بودند و مراسم سال جاری فقط با حضور اهالی روستا برگزار گردید.
پیر شالیار مراسم های مختلفی را چون خَبَر، کوته کوته، کلاو روچنی، ذبح حیوانات نذری و طبخ هلوشین شامل می گردد.
با این حال، انجام رسم های عروسی پیرشالیار به همین جا ختم نمی گردد و مراسم تربی یکی دیگر از آیین های این مراسم است که یک هفته پس از عروسی پیر شالیار برگزار می گردد.
امیر صادقی گفت: در این مراسم اهالی روستا نان مخصوصی را که در گویش اورامی گی ته مه ژگی نام دارد، می پزند. گی ته مه ژگی به مقدار یک بشقاب معمولی بوده و قطر آن حدود یک سانتیمتر است. هر خانوار در روزهای چهارشنبه و پنجشنبه قبل از مراسم عروسی پیر شالیار حدود 50 تا 60 قرص از این نان را می پزند. پس از آماده شدن نانها، خانوارهای روستا 10 تا 20 قـرص از آنها را به عنوان هدیه و سوغات به فامیل و دوستان خود در دیگر روستاها یا شهرها مـی فرستند. 30 قرص نان دیگر را برای مصرف خود خانواده کنار گذاشته و مابقی را که حدود 10 قرص می گردد، بـرای مراسـم تربی استفاده می نمایند.
این کارشناس مردم شناسی اضافه نمود: مراسم تربی در واقع همان سَرِ خاک رفتن است. اهالی روستا در این آدینه نانهـایی را کـه پخته اند، در دستمالی می پیچند و به سر مزار سه نفر از پیرهای اورامان به نامهای پیرشالیار، پیرخالو و پیر سیاو می روند. اهالی طول مسیر را با ندای الله الله و دف زنان می پیمایند. پس از جمع شدن همه اهالی، نان های گی ته مه ژگی را در جایی روی هـم انباشته و سپس، آنها را تکه تکه نموده و به قسمت های مساوی تقسیم می نمایند. پس از آن همگی گرد مرقد پیر شالیار جمـع می شوند و پس از قصیده خوانی، چند نفر از افراد به عنوان لاله مه می هر قسمت از نانها را برداشته و به طرف روستا حرکت می نمایند. وظیفه لاله مه می ها تقسیم نان بین اهالی روستا در تمام محله هاست.
منبع: همگردی