کشف شواهدی از انقراض جمعی دوگانه در 260 میلیون سال پیش
به گزارش وبلاگ کلاس 6، زمین در دوره ای از حیات خود تحت تسلط گوشتخواران بزرگ الجثه ای بود که خزندگانی به مقدار یک گاومیش را زیرپای خود له می کردند.
به گزارش یورونیوز، با این حال آن جانوران تقریبا 260 میلیون سال پیش در یک انقراض جمعی در دوره زمین شناسی کاپیتانین از بین رفتند. اکنون یک تیم بین المللی از محققان می گوید شواهد نشان می دهد که این انقراض دسته جمعی یک رویداد واحد نبوده، بلکه دو اتفاق بوده است که تقریباً 3 میلیون سال از یکدیگر فاصله داشته اند هر چند هر دو به وسیله یک عامل ایجاد شده اند: فوران های آتشفشانی بزرگ.
پژوهشگران با مطالعه ایزوتوپ اورانیوم نمونه های دریایی جمع آوری شده از دریای چین جنوبی دو پالس متفاوت را شناسایی کردند که در آن ها اقیانوس ها از اکسیژن این عنصر حیات بخش خالی شده اند. تجزیه و تحلیل این نمونه ها نشان می دهد اقیانوس های عاری از اکسیژن دو انقراض دسته جمعی را در حدود 259 میلیون و 262 میلیون سال پیش در عصر گوادالوپی یا پرمین میانه ایجاد نموده اند.
دانشمندان می گویند یافته های تازه درباره این انقراض های باستانی به آنان یاری می نماید تا بتوانند بهتر پیش بینی نمایند که گرمایش جهانی امروزی چگونه می تواند بر زنجیره غذایی اقیانوس ها تأثیر بگذارد.
توماس آلجئو، استاد علوم زمین دانشگاه سینسیناتی آمریکا و یکی از نویسندگان این مطالعه، در این باره می گوید: گرمایش جهانی امروز به علت رویداد های انسانی اتفاق می افتد. در واقع انسان ها اثرات فوران های آتشفشانی را با انتشار کربن در جو تقلید می نمایند.
هویو سانگ، از دانشگاه علوم زمین چین، که راهنمایی این تحقیق را برعهده داشت می گوید: امروزه ما با چندین موضوع تغییر جهانی از جمله گرم شدن کره زمین، بالا رفتن اندازه آب های بی اکسیژن اقیانوس ها، اسیدی شدن دریا ها و کاهش تنوع زیستی روبرو هستیم که مشابه تغییرات محیطی در بازه بحران بیولوژیکی پرمین میانه است.
وی با بیان اینکه رویداد انقراضی کشف شده اثرات مخربی را نشان می دهد که گرم شدن کره زمین می تواند در پی داشته باشد، افزود: ما باید به این مسائل زیست محیطی توجه کنیم و از ششمین انقراض دسته جمعی جلوگیری کنیم.
تا کنون 5 انقراض بزرگ در تاریخ کره زمین شناسایی شده است که فاجعه بارترین آن ها به نام مرگ بزرگ در 252 میلیون سال پیش رخ داد و 90 درصد حیات اقیانوسی و 70 درصد از جانوران خشکی را از بین برد. در اثر فعالیت های آتشفشانی بزرگ، که یک میلیون سال به طول انجامید، دریا ها به منطقه ها مرده تبدیل شدند و زمین وارد عصر یخبندان شد. بعد از این واقعه 5 میلیون سال طول کشید تا حیات بتواند بار دیگر در زمین شروع گردد.
دانشمندان می گویند رویداد انقراض کاپیتانی کشف شده جزو این 5 انقراض بزرگ به شمار نمی رود، ولی قابل توجه است. اما چگونه فوران های آتشفشانی منجر به انقراض می شوند؟
دکتر آلجئو می گوید فوران های بزرگ یک لایه خاکستر در اتمسفر بالایی ایجاد می نمایند که نور خورشید را جذب می نماید و مانع از رسیدن آن به زمین می گردد. این مسئله به دوره های بسیار طولانی تری از گرمایش جهانی دامن می زند.
در واقع انتشار حجم بزرگی از گاز های گلخانه ای متان و دی اکسید کربن به وسیله آتشفشان ها اقیانوس ها را گرم می نماید و آب سطحی گرم اجازه نمی دهد که اکسیژن محلول به لایه های پایین تر برسد، امری که در نهایت موجب از بین رفتن زنجیره غذایی می گردد. در پی این اتفاق گاز دیگری به نام سولفید دی هیدروژن که از فساد مواد آلی در دریا ها فراوری می گردد در اتمسفر پخش می گردد که به نوبه خود خفگی 95 درصد از موجودات را در پی دارد.
یکی از راه هایی که محققان این فوران های آتشفشانی بزرگ را شناسایی می نمایند، جستجوی جیوه در لایه های رسوبی است. فوران های آتشفشانی بزرگ جیوه را به درون جو می فرستند، این جیوه به نقاط مختلف زمین منتقل می گردد و انتها در لایه های دریایی رسوب می نماید.
دانشمندان می گویند فوران های آتشفشانی بازالتی که یک میلیون سال طول کشید و باعث رخداد انقراضی مرگ بزرگ شد در اصل از کوه های سیبری سرچشمه گرفت است، اما فوران هایی که انقراض دسته جمعی دوم پرمین را سبب شد از محلی به نام امیشان در جنوب غربی چین نشأت گرفته است.
آقای الجئو درباره یافته های تازه می گوید: در طول 40 سال گذشته ما گام های بزرگی در درک تاریخچه زمین برداشته ایم و این تا حدی به این علت است که ما می توانیم از ابزار های تازهی که داریم استفاده کنیم. همینطور به نسبت نسل قبل افراد بسیار بیشتری در این زمینه کار می نمایند.
نتایج مطالعات تازه در ژورنال علمی Earth and Planetary Science Letters منتشر شده است.
منبع: فرارو